عبداله حیاتی؛ افشین مرزبان؛ مجید رهنما
چکیده
با وجود اهمیت و جایگاه خرما در کشور و جهان، تولید خرما به ویژه عملیات دسترسی به تاج نخل خرما به عنوان گسترده‌ترین و دشوارترین عملیات تولید خرما، به صورت سنتی و همراه با مخاطرات ارگونومیکی و ایمنی متعددی انجام می‌شود. در مطالعه حاضر، برخی مداخلات ارگونومیکی با سازوکار غیرپیچیده در عملیات دسترسی به تاج نخل خرما با به کارگیری 9 شرکت‌کننده ...
بیشتر
با وجود اهمیت و جایگاه خرما در کشور و جهان، تولید خرما به ویژه عملیات دسترسی به تاج نخل خرما به عنوان گسترده‌ترین و دشوارترین عملیات تولید خرما، به صورت سنتی و همراه با مخاطرات ارگونومیکی و ایمنی متعددی انجام می‌شود. در مطالعه حاضر، برخی مداخلات ارگونومیکی با سازوکار غیرپیچیده در عملیات دسترسی به تاج نخل خرما با به کارگیری 9 شرکت‌کننده با هدف کاهش مخاطرات بررسی و از حیث شاخص‌های ارگونومیکی، ایمنی و فنی با روش مرسوم مقایسه شد. ارزیابی‌های بیومکانیکی با استفاده از نرم‌افزار 3DSSPP و بررسی تنش‌های مکانیکی وارد بر ابزار صورت گرفت. تجزیه و تحلیل‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS 24 انجام شد. ارزیابی‌های بیومکانیکی نشان داد که از بین چهار روش مورد بررسی صعود از نخل خرما (مرسوم (استفاده از پروند) و مداخله‌ای (پروند+کفش لاستیکی، هارنس و هارنس+کفش لاستیکی))، روش‌های مرسوم و پروند+کفش لاستیکی به ترتیب با وارد آوردن نیروهای برشی 9/1120 و 6/1119 نیوتون بر دیسک L5/S1 از این منظر از دو روش دیگر که در آن‌ها از هارنس استفاده می‌شد به طور معنی‌داری (001/0>p ) پرخطرتر و دارای ریسک ابتلا به آسیب زیاد (500 نیوتون ) بودند. روش هارنس+کفش لاستیکی به لحاظ ارجحیت بالاترین میزان (14 امتیاز) را به خود اختصاص داد. ابزارهای مداخله‌ای به لحاظ ایمنی وضعیت به نسبت مطلوب‌تری از روش مرسوم داشت، اما به لحاظ ارگونومیکی شرایط تقریباً برابر بود. با این وجود، ابزارهای مداخله‌ای به لحاظ سرعت کار و شرایط فنی دارای کاستی‌هایی بود که باید تا رسیدن به شرایط مطلوب مورد مطالعه و بهسازی قرار گیرد.
